Przyjaźń & biznes cz.2

Można również rozstać się po wielu latach współpracy z "twarzą". W większości przypadków nie wiadomo czy rozstanie biznesowe idzie w parze z zakończeniem przyjaźnie?wiadomo jedno, żadna ze stron nie zostaje w przysłowiowych "samych skarpetkach" więc nie ma co się obrażać tylko inwestować dalej.

6. Stanisław Bosak i Tadeusz Chmiel

Tajemniczy polski milioner Tadeusz Chmiel również postawił w interesach na sprawdzonych wspólników. Karierę od szeregowego pracownika do prezesa pod jego bokiem przeszedł Stanisław Bosak.

Był jednym z pierwszych pracowników Black Red White. W 1990 r. został zatrudniony jako stolarz-montażysta mebli. Później przeszedł przez kolejne szczeble hierarchii w biznesie Tadeusza Chmiela. W 1994 r. został dyrektorem generalnym PPH Black Red White w Chmielku. Następnie przez kilka lat zasiadał w fotelu prezesa spółki BRW w Mielcu, a także Black Red White w Biłgoraju. On był twarzą firmy, podczas gdy Tadeusz Chmiel, właściciel i twórca meblarskiej potęgi, konsekwentnie pozostawał w cieniu. Według prasowych doniesień, za swoją lojalność został nagrodzony pakietem akcji meblowej grupy, który uczynił z niego milionera. Współpraca Panów zakończyła się w 2011 r., gdy Stanisław Bosak odszedł z władz BRW. Rozstanie przebiegło w równie tajemniczy sposób, jak prowadzony jest cały biznes Tadeusza Chmiela.

7. Mariusz Książek i Andrzej Nizio

Przyjaźń w biznesie może się gwałtownie skończyć, doświadczył tego Andrzej Nizio. Przez wiele lat był prawą ręką Mariusza Książka, twórcy potęgi warszawskiego dewelopera Marvipol Development.

Biznesmeni wspólnie stawiali pierwsze kroki w wielkim biznesie. Andrzej Nizio pomagał informatyzować zakładaną przez Książka sieć kantorów. Później razem zakładali Grupę Kapitałową Marvipol, a Andrzej Nizio, oprócz sprawowania kierowniczych funkcji, został także właścicielem wartościowego pakietu akcji spółki. Jednak długoletnia współpraca skończyła się dość gwałtownie. Podobno Panowie poróżnili się i z dnia na dzień rozstali. 

8. Jan Kulczyk i Dariusz Mioduski

Dariusz Mioduski, jeden z najlepszych prawników, specjalizujących się w prawie energetycznym, do tego menedżer z dużym doświadczeniem. Nic dziwnego, że na tego prawnika z dyplomem Harvardu postawił najbogatszy Polak.

Dariusz Mioduski z Janem Kulczykiem związał się w 2007 r. Pełnił wiele czołowych funkcji w firmach miliardera. Był prezesem zarządu oraz dyrektorem generalnym Kulczyk Investments, prezesem zarządu Kulczyk Holding, a także innych spółek miliardera. Uznawany był za prawdą rękę najbogatszego Polaka i cieszył się jego dużym zaufaniem. Niestety współpraca po siedmiu latach dobiegła końca z prostego powodu. Do głosu doszło młode pokolenie, a stery w firmach ojca przejmować zaczął Sebastian Kulczyk Dlatego Dariusz Mioduski opuścił Kulczyk Investments i zajął się sportem, przejmując wraz z Bogusławem Leśnodorskim warszawską Legię.

9. Zygmunt Solorz-Żak i Dominik Libicki

Zaskoczeniem dla rynku była ubiegłoroczna rezygnacja ze stanowiska prezesa Cyfrowego Polsatu i wiceprezesa Polkomtela, Dominika Libickiego. Był to jeden z najbardziej zaufanych współpracowników drugiego najbogatszego Polaka. Z jego firmą związany od 20 lat, zbudował potęgę Cyfrowego Polsatu, którego był wieloletnim prezesem. Zasiadał również we władzach Polkomtelu.

Ze wszystkich funkcji w firmach Solorza-Żaka zrezygnował w trybie nagłym pod koniec 2014 r. Nieoficjalnie, za odejściem prawej ręki Solorza miał stać konflikt z synem miliardera, Tobiasem Solorzem, który stopniowo przejmuje od ojca zarządzanie w jego imperium.

10. Aleksander Gudzowaty i Grzegorz Ślak

Panów połączyło nie tylko zamiłowanie do robienia interesów, ale także niechęć do władzy.
Grzegorz Ślak, jeden z najzdolniejszych menedżerów, który otarł się o biznesową śmierć po zamieszaniu w Rafinerii Trzebinia, spotkał w 2011 r. na swojej drodze jednego z najbogatszych wówczas Polaków, Aleksandra Gudzowatego, który z władzą miał na pieńku przez swoje udziały w administrującej gazociągiem jamalskim spółce EuRoPol Gaz. Gudzowaty powierzył Ślakowi misję restrukturyzacji swojego kulejącego biznesu biopaliwowego i wódczanego. Menedżer sprawdził się. W ciągu roku z notujących łącznie ponad 100 mln złotych strat spółek Gudzowatego wycisnął pierwsze zyski. Zyskał zaufanie swojego pracodawcy, który w pełni oddał zarządzanie w swoich firmach Grzegorzowi Ślakowi. Menedżer po śmierci Aleksandra Gudzowatego podjął się kontynuacji biznesowych dokonań swojego szefa. W 2013 r. objął stery w całej grupie Bartimpeksu. Wszedł również w interesy z synem biznesmena, znanym fotografem Tomaszem Gudzowatym, z którym buduje wódczaną odnogę biznesu.